Mieszkanie chronione treningowe dla mężczyzn niepełnosprawnych z powodu zaburzeń psychicznych

Mieszkanie chronione-treningowe jest miejscem gwarantującym osobie niepełnosprawnej psychicznie opiekę terapeutyczną, jest pierwszym etapem wdrażania w samodzielne funkcjonowanie społeczne. Mieszkańcy mają możliwość uczestniczenia w procesie terapeutycznym, polegającym na realizowaniu wcześniej przygotowanego programu terapeutycznego (socjoterapia, trening finansowy, trening umiejętności społecznych, treningi relaksacyjne, wyjścia do teatru i kina, zajęcia sportowe na basenie i korcie tenisowym mają przeciwdziałać lękowi społecznemu, jak również być jedną z form rozładowywania napięcia, psychoedukacja, trening poznawczy, itp.) W tej formie pomocy mieszkańcy zachęcani są do samodzielności, dbania o siebie i swoją małą społeczność: uczeni są podstawowych umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia i systematyczności wykonywanych czynności, takich jak dbanie o codzienna higienę osobistą, robienie zakupów, niwelowanie napięcia emocjonalnego i fizycznego, uczeni są sposobów radzenia sobie ze stresem i napięciem, stosowanie profilaktyki psychicznej, przygotowywanie posiłków, sprzątanie, dysponowanie finansami, a także działania wg zasad życia wspólnotowego: współodpowiedzialności i współdziałania. Jednocześnie chorym udzielne jest wsparcie w postaci terapii wspierającej i interwencji kryzysowej, a także pomocy w poszukiwaniu pracy lub dalszych możliwości kształcenia.

Terapia jaka jest proponowana w pracy z osobami psychicznie chorymi to terapia poznawczo – behawioralna i na tym podejściu terapeutycznym opiera się praca terapeutyczna w mieszkaniu chronionym. Terapia poznawczo-behawioralna wywodzi się z podejścia beha­wio­ralnego. Podstawą rozwoju terapii behawioralnej były osiągnięcia psychologii eksperymentalnej, zajmującej się badaniem procesów uczenia się. Podejście to kon­cen­truje się na zachowaniach jednostki ujmowanych w kategoriach bodziec reakcja. Główną ideą tego podejścia jest przekonanie, że różnego typu zaburzenia w zacho­waniu są w zasadzie reakcjami wyuczonymi. Jeżeli więc zachowanie neurotyczne jest wyuczone, to musi podlegać ustalonym prawom uczenia się, a więc również przeu­czaniu i oduczaniu. Pojęcie nawyk jest tu rozumiane bardzo szeroko, zarówno jako reakcja motoryczna, zmiany fizjologiczne organizmu, jak i sposób myślenia czy przeżywania danej sytuacji. Jednostka nabywa swe zachowania, w tym także nawyki dezadaptacyjne, w toku uczenia się poprzez warunkowanie klasyczne i instrumentalne. Jej zasadniczym celem jest zmiana określonych zachowań albo zmiana negatywnych wzorców myślenia sprzyjających utrzymywaniu się np.: lęku. Po zastosowaniu określonego oddziaływania np. terapeutycznego oraz rehabilitacyjnego
prowadzącego do powstania nowych, pożądanych zachowań, terapeuta utrwala powstałe zmiany. Ustalone zostają zadania, które klient wykonuje sam bądź przy pomocy członków rodziny. Obecnie nie istnieje jeden zestaw technik określających teorię behawioralno-poznawczą. Każda osoba która poddaje się procesowi terapeutycznemu ma różne potrzeby czasowe do osiągnięcia założonego celu. Dlatego też w procesie terapeutycznym jest tak ważny czas realizacji wcześniej zamierzonych celów.

Mieszkanie chronione treningowe posiada 3 miejsca dla osób chętnych cierpiących na przewlekłe zaburzenia psychiczne, chcących zmienić swoje życie i nadać jemu nowego znaczenia.

Mieszkanie chronione treningowe dla kobiet niepełnosprawnych z powodu zaburzeń psychicznych

Mieszkanie chronione-treningowe jest miejscem gwarantującym osobie niepełnosprawnej psychicznie opiekę terapeutyczną, jest pierwszym etapem wdrażania w samodzielne funkcjonowanie społeczne. Mieszkańcy mają możliwość uczestniczenia w procesie terapeutycznym, polegającym na realizowaniu wcześniej przygotowanego programu terapeutycznego (socjoterapia, trening finansowy, trening umiejętności społecznych, treningi relaksacyjne, wyjścia do teatru i kina, zajęcia sportowe na basenie i korcie tenisowym mają przeciwdziałać lękowi społecznemu, jak również być jedną z form rozładowywania napięcia, psychoedukacja, trening poznawczy, itp.) W tej formie pomocy mieszkańcy zachęcani są do samodzielności, dbania o siebie i swoją małą społeczność: uczeni są podstawowych umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia i systematyczności wykonywanych czynności, takich jak dbanie o codzienna higienę osobistą, robienie zakupów, niwelowanie napięcia emocjonalnego i fizycznego, uczeni są sposobów radzenia sobie ze stresem i napięciem, stosowanie profilaktyki psychicznej, przygotowywanie posiłków, sprzątanie, dysponowanie finansami, a także działania wg zasad życia wspólnotowego: współodpowiedzialności i współdziałania. Jednocześnie chorym udzielne jest wsparcie w postaci terapii wspierającej i interwencji kryzysowej, a także pomocy w poszukiwaniu pracy lub dalszych możliwości kształcenia.

Terapia jaka jest proponowana w pracy z osobami psychicznie chorymi to terapia poznawczo – behawioralna i na tym podejściu terapeutycznym opiera się praca terapeutyczna w mieszkaniu chronionym. Terapia poznawczo-behawioralna wywodzi się z podejścia beha­wio­ralnego. Podstawą rozwoju terapii behawioralnej były osiągnięcia psychologii eksperymentalnej, zajmującej się badaniem procesów uczenia się. Podejście to kon­cen­truje się na zachowaniach jednostki ujmowanych w kategoriach bodziec reakcja. Główną ideą tego podejścia jest przekonanie, że różnego typu zaburzenia w zacho­waniu są w zasadzie reakcjami wyuczonymi. Jeżeli więc zachowanie neurotyczne jest wyuczone, to musi podlegać ustalonym prawom uczenia się, a więc również przeu­czaniu i oduczaniu. Pojęcie nawyk jest tu rozumiane bardzo szeroko, zarówno jako reakcja motoryczna, zmiany fizjologiczne organizmu, jak i sposób myślenia czy przeżywania danej sytuacji. Jednostka nabywa swe zachowania, w tym także nawyki dezadaptacyjne, w toku uczenia się poprzez warunkowanie klasyczne i instrumentalne. Jej zasadniczym celem jest zmiana określonych zachowań albo zmiana negatywnych wzorców
myślenia sprzyjających utrzymywaniu się np.: lęku. Po zastosowaniu określonego oddziaływania np. terapeutycznego oraz rehabilitacyjnego
prowadzącego do powstania nowych, pożądanych zachowań, terapeuta utrwala powstałe zmiany. Ustalone zostają zadania, które klient wykonuje sam bądź przy pomocy członków rodziny. Obecnie nie istnieje jeden zestaw technik określających teorię behawioralno-poznawczą. Każda osoba która poddaje się procesowi terapeutycznemu ma różne potrzeby czasowe do osiągnięcia założonego celu. Dlatego też w procesie terapeutycznym jest tak ważny czas realizacji wcześniej zamierzonych celów.

Mieszkanie chronione treningowe posiada 3 miejsca dla osób chętnych cierpiących na przewlekłe zaburzenia psychiczne, chcących zmienić swoje życie i nadać jemu nowego znaczenia.

Zapisy u koordynatora projektu Magdalena Piekara nr telefonu: 857326505